Είμαι βραδινός τύπος από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Κι αν το πρωί νιώθω σαν ζόμπι που κινείται αυτόματα, από το απόγευμα και μετά καθαρίζει το μυαλό μου και την νύχτα έχω πολύ υψηλότερα επίπεδα ενέργειας (dance party for one και άλλες τέτοιες καταστάσεις).
Αυτό, βέβαια είναι εντελώς άβολο όταν έχεις πρωινή δουλειά. Σίγουρα ο οργανισμός προσαρμόζεται (κάπως, μερικές φορές, με το ζόρι), αλλά αναρωτιέμαι: θα μπορούσα να γίνω ποτέ πρωινός τύπος με μια παραγωγική πρωινή ρουτίνα (αυτό το πολύυυυ πρωινό morning routine που διαβάζουμε παντού πως υποτίθεται έχουν υιοθετήσει οι πιο επιτυχημένοι άνθρωποι του πλανήτη);
Ας αρχίσει το πείραμα.
To be continued….
____________________________________________________________________________________________
I’ve been a night owl ever since I can remember (ask my mum). In the morning I feel like a zombie simply going through the motions, but as the day progressess, my brain clears up and by bedtime I’m having dance parties for one.
Nope. This doesn’t work at all when you have a morning job and being hardwired this way makes for an unacceptable excuse, I’m afraid. Sure, the body can adjust -sometimes, to a certain degree, by force- but I wonder: can I ever become one of those early bird people with amazing morning routines that allegedly thrive in all areas of life?
Let the experiment begin.
To be continued…
