Οι ανθρώπινες σχέσεις φημίζονται για την πολυπλοκότητά τους. Από τις σχέσεις με τους γονείς και τα αδέρφια μέχρι τις ερωτικές σχέσεις παρατηρούμε πολλές διαφορές μεταξύ μας.
Ο άνθρωπος είναι φύσει κοινωνικό ον, όπως έχει πει και ο Πλάτωνας, χρειάζεται δηλαδή τη συναναστροφή του με άλλα άτομα προκειμένου να εξελιχθεί και γίνεται πιο δυνατός μέσα από τη συντροφικότητα. Ανάλογα φυσικά με τη συντροφικότητα…
Η πρώτη μας επαφή είναι με τους γονείς μας και στην πορεία με τα αδέρφια μας, αν έχουμε. Κοινωνικοποιούμαστε και εξελισσόμαστε μέσω της επικοινωνίας μας μαζί τους. Ωστόσο, δεν είμαστε πλασμένοι «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή» τους και αυτός είναι ο λόγος που στην εφηβεία, αν όχι νωρίτερα, αρχίζουν οι διαφωνίες. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού είναι δίπλα τους αλλά πηγαίνοντας στον παιδικό σταθμό ήδη, έχει ανοίξει τα δικά του φτερά για δικές του εμπειρίες. Και κάπως έτσι αρχίζουν οι διαφορές.
Η συναναστροφή με άτομα εκτός σπιτιού συμβάλλει πολύ σημαντικά στη διαμόρφωση της προσωπικότητας μας. Αν δε υπάρχουν άλυτα ζητήματα και θέματα «ταμπού», όπως π.χ. το διαζύγιο, που δεν έχουν συζητηθεί ποτέ ανοιχτά με το παιδί, η απόσταση γίνεται μεγαλύτερη. Μεγαλώνοντας συνειδητοποιούμε ότι έχουμε διαφορετικές απόψεις από τους γονείς μας και ίσως ότι δεν ταιριάζουμε μαζί τους, ανεξαρτήτως της αγάπης που τρέφουμε ο ένας για τον άλλο. Άρα πώς θα μπορέσουμε να ταιριάξουμε με άλλους ανθρώπους εκει έξω αν δεν μπορούμε με την ίδια μας την οικογένεια;
Εκεί έξω υπάρχουν πολλοί άνθρωποι και δεν ταιριάζουμε με όλους. Είναι μία αλήθεια που πρέπει να αναγνωρίσουμε για να πορευτούμε στη ζωή μας. Η προσαρμοστικότητα είναι μία καλή ιδιότητα στην αλλαγή περιβάλλοντος, αλλά όχι απαραίτητα στις ανθρώπινες σχέσεις. Η συνεχής μας προσπάθεια να ταιριάζουμε με όλους όχι μόνο είναι εξαιρετικά κουραστική, αλλά καταλήγουμε να χάνουμε την ταυτότητα μας.
Κανένας άνθρωπος δεν είναι ίδιος με τον άλλο. Ακόμα κι αν δύο άτομα έχουν τις ίδιες ακριβώς εμπειρίες δεν τις εκλαμβάνουν με τον ίδιο τρόπο. Η διαφορετικότητα είναι αυτή που μας ενώνει και αυτή που μας χωρίζει. Στόχος μας είναι να μάθουμε να αποδεχόμαστε τη διαφορετικότητα του άλλου και αντίστοιχα κι εκείνος τη δική μας. Σε μια σχέση είτε φιλική, είτε ερωτική χρειάζονται αμοιβαίες υποχωρήσεις – όμως μέχρι ενός σημείου. Θυμάμαι όταν ήμουν στο πρώτο έτος, μια πολύ καλή μου φίλη μου είχε πει : «Σε μία σχέση χρειάζεται να καταβάλουμε προσπάθεια, αλλά όχι υπερπροσπάθεια». Τι ακριβώς σημαίνει αυτό;
Οι σχέσεις δε γίνονται για να βασανιζόμαστε ούτε για να κάνουμε υπερβολές. Η απλότητα είναι το παν σε όλα. Αν κάπου στο ενδιάμεσο δεν το βρίσκετε, θα προσπαθήσετε και θα το βρείτε. Αν όμως το «χάνετε» διαρκώς, ίσως ήρθε η ώρα να ακολουθήσετε χωριστούς δρόμους και κάνοντας πέρα τον εγωισμό και το πάθος να αποδεχτείτε το γεγονός ότι δεν μπορείτε να συμβαδίσετε. Το πιο δύσκολο βήμα είναι να το παραδεχτείτε στον ίδιο σας τον εαυτό.
Άπαξ και γίνει αυτό, είναι πολύ πιο εύκολο να το πείτε στον άνθρωπο απέναντι σας.
Ανυπομονούμε να ακούσουμε την δική σου άποψη στα σχόλια παρακάτω!
Ακολούθησε μας στο Facebook και το Pinterest για περισσότερα!
Δες επίσης:
- Οι φίλοι που μένουν
- Πώς να μην σκοτωθείς με τον/την σύντροφό σου στις διακοπές
- Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολλά νέα ζευγάρια σήμερα
- Ο γάμος «σκοτώνει» τον έρωτα! #NOT!
Copyright: Second Look gr
Second Look 
Σχολιάστε